Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Η πώληση ελάτων καταστρέφουν τα δάση ; ΜΥΘΟΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Γράφει η Φωτεινή Καραμούζη / Συντάκτρια - Παιδοψυχολόγος, Ιδρύτρια Ulysses

Συχνά ακούμε από ανθρώπους λόγω αγνοίας τους ή κινούμενοι από άλλα συμφέροντα, τη φράση «αχ τα καημένα τα δεντράκια γιατί τα κόβουν, χαλάνε το δάσος!» Η επιστολή αυτή έχει σκοπό να ενημερώσει και να εξηγήσει γιατί αυτού του είδους οι διατυπώσεις είναι λανθασμένες.

Θα μιλήσω για τον ορεινό όγκο Χολομώντα στη Χαλκιδική όπου υπάρχουν αυτή τη στιγμή φυτώρια ελάτου και τείνουν να εκλείψουν λόγω της ασυνείδητης συμπεριφοράς κάποιων. ΟΧολομώντας ήταν πριν λίγα χρόνια ένας άγονος τόπος καθώς δεν υπάρχουν και πολλές ευκαιρίες καλλιέργειας εκεί. Οι κάτοικοι ξεκίνησαν την καλλιέργεια ελάτου και έχουν κατορθώσει μέσα σε λίγα χρόνια να φτιάξουν ένα θαυμάσιο τοπίο. Η καλλιέργεια ελάτου είναι πολύ δύσκολη καθώς το έδαφος και τα χωράφια είναι δύσβατα, σε πλαγιές, σε χαράδρες και το χειμώνα ειδικά είναι δύσκολο να περιποιηθούν.



Επιπλέον η ενασχόληση με το επάγγελμα αυτό της γεωργίας είναι πολυέξοδο καθώς απαιτείται καθημερινό πότισμα το καλοκαίρι, περιποίηση και όργωμα του εδάφους και πληρωμή φόρου για κάθε ένα δέντρο που κόβεται για να αποκτήσει τη νόμιμη σφραγίδα του. Οι περισσότεροι συμφωνούν πως εκτός από κουραστικό είναι και ασύμφορο το επάγγελμα του ελατοπαραγωγού (κι αν θεωρήσουμε πως ένα δέντρο χρειάζεται 10-15 χρόνια να αναπτυχθεί σε ένα ικανοποιητικό ύψος) αλλά σας τονίζω πως είναι δύσκολο να καλλιεργηθεί οτιδήποτε και να φυτρώσει σε τέτοιο υψόμετρο κάτω από αυτές τις συνθήκες. Άρα οι επιλογές των κατοίκων είναι λίγες και δυστυχώς αν δεν τους στηρίξουμε στο εισόδημα τους τότε ουσιαστικά προωθούμε και το φαινόμενο της αστυφιλίας καθώς οι περισσότεροι από αυτούς αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να αναζητήσουν νέες δουλειές. Η αλήθεια είναι πως όλο και λιγότεροι νέοι ασχολούνται με το επάγγελμα και οι παλιοί είναι αδύνατο να το αλλάξουν και να μάθουν να κάνουν κάτι άλλο.

Οι καλλιέργειες του ελάτου είναι όπως κάθε γεωργική καλλιέργεια. Όπως η παραγωγή ντομάτας, βαμβακιού έτσι είναι και η παραγωγή ελάτου. Το έλατο δεν φυτρώνει από μόνο του χρειάζεται σπόρο που σημαίνει πως τα έλατα που βλέπουμε είναι φυτωρίου. Κάθε χρόνο υποχρεούμαστε να κόβουμε ένα συγκεκριμένο αριθμό δέντρων καθώς δεν θέλουμε να ερημώσουμε τελείως το χωράφι μας αλλά πρέπει να κόβονται τα δέντρα για να αποφευχθεί η πυκνότητα με σκοπό την αντιπυρική ζώνη. Ενημερώνω ότι οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών είναι περισσότερο οικολόγοι απ’όσο όλοι εμείς καθώς αγαπούν τη φύση, την προστατεύουν, την περιποιούνται, την αναζωογονούν, τη σέβονται. Τα πλαστικά έλατα είναι ανθυγιεινά καθώς αναδύουν βλαβερές ουσίες λόγω του υλικού και φυσικά είναι μη ανακυκλώσιμα.



Ας εξαλείψουμε το μύθο ότι αυτοί που πουλάνε έλατα καταστρέφουν τα δάση, ας κατανοήσουμε πως είναι το ίδιο όπως αγοράζω απ’ το μανάβη ντομάτες, αγγούρια, είναι είδος προς κατανάλωση και το έλατο, πρέπει να κόβονται δέντρα για να αναζωογονείται το έδαφος, να οργώνεται και να γίνεται πιο εύφορο. Ας δούμε αυτούς τους ανθρώπους την επόμενη φορά που θα τους συναντήσουμε με πιο θετικό μάτι, ας αναλογιστούμε πως οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται για ένα μισθό μακριά από τις οικογένειες τους για όλες τις γιορτές, περιμένοντας να πάρουν λίγα χρήματα που θα τους εξασφαλίσουν τον υπόλοιπο χρόνο, μένοντας σε τροχόσπιτα μήνα Δεκέμβριο, για περισσότερο από ένα μήνα συνήθως και για να πουλήσουν κάθε δενδρύλλιο που τόσα χρόνια περιποιόντουσαν σαν παιδί τους στην τιμή των 15 – 20 ευρώ ή και περισσότερο αλλά σίγουρα όχι υπερβολικό.

Σκεφτείτε το τόσα πράγματα αγοράζουμε αυτές τις ημέρες τα περισσότερα άχρηστα ή απλώς περιττά και πόσο αυτά τα χρήματα κάποιοι τα περιμένουν ανυπόμονα. Άλλωστε η παράδοση μας δεν προέβλεπε ποτέ στόλισμα πλαστικού δέντρου!

Δείτε το σαν επένδυση και δεν θα μετανιώσετε, η συνείδηση σας θα σας ανταμείψει!

The world-helpers' greenhouse

The Worldhelpers' Greenhouse: ιδρύθηκε το 1996 απο μια παρέα μαθητών σε κάποιο χωριό υποκινούμενοι απο την αγάπη τους για την φύση και τον τόπο τους καθώς και απο την ανάγκη προστασίας ενός περιβάλλοντος γύρω τους που ολοένα αλλοιωνοταν εξαιτίας της εμπορικής υπερεκμετάλλευσης του. Εξοργισμένοι πολλές φορες απο την αλόγιστη χρήση πόρων και κερδοσκοπίας εις βάρος της χλωρίδας, της πανίδας αλλα και του ίδιου του ανθρώπου η ομάδα αυτη έφτασε σε σημείο να επηρεάσει ως ενα βαθμό την κοινοτικη - τοπική δραστηριότητα παρα το νεαρό της ηλικίας τους μεσα απο επιστολές προς εξουσιαστικούς φορείς, καμπάνιες, εξορμήσεις, δρασεις, ενημερωσεις κοινού και συμπράξεις με άλλους περιβαλλοντικους οργανιςμους ή τουλάχιστο να τονίσει την σημασία διατήρησης παρθένων περιοχών ως προς την παγκόσμια ισορροπία.

Σημερα υπέρμαχοι ακόμη της διατήρησης αυτής της ισορροπίας, οργανωμένοι ο καθένας και σε αλλες οργανώσεις και φορείς συσπειρώνονται ετησίως για χάριν της φιλίας και συνεργασίας τόσων ετών αλλα και για την ανανέωση στόχων. Αφανείς ήρωες που δραστήριοποιουνται πια σε δραςεις περιβαλλοντικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα, κρατώντας χαμηλό προφίλ και προσπαθώντας παντα για την προσωπική αλλα και συλλογική εξέλιξη καθώς και ενασχόληση με τα κοινά, οι the Worldhelpers Greenhouse υποστηλωνουν ακομα το "πράσινο σπίτι" τους και προσφέρουν βοήθεια και ενημέρωση παντα με σεβασμό προς την επαγγελματική δραστηριότητα της εκάστοτε βιομηχανίας χωρίς να θέλουν να θίξουν τα συμφέροντα κανενός αρκεί ομως να μην βλάπτουν και τα συμφέροντα της ανθρωπότητας. Πέραν ομως των περιβαλλοντικών και ανθρωπιστικών δράσεων τους η ομάδα αυτη στόχευε παντα στην αυτομορφωση και στην μετάδοση γνώσεων ως προς εξέλιξη του πλανήτη γενικότερα.


Διαβάστε περισσότερα για τον Ταξιάρχη Χαλκιδικής http://www.taxiarchis.net/index.php/-mainmenu-44?showall=1&limitstart=

Πηγή http://www.e-charity.gr/article.php?cat=Oikologia&subcat=Planet&tef=December&y=2014&num=1